Het levensverhaal van Broeder Marcarius (Antoon) van Erp

De Abt van de Abdij Koningshoeven, Broeder Bernardus Peeters, berichtte ons op 18 januari

dat Broeder Marcarius die nacht rustig is overleden.
Van 1966 tot 1991 was hij Missionaris van Afrika in Zambia.
En van 1992 tot 2008 was hij monnik in de Trappisten Abdij van Koningshoeven, Tilburg.

Toon van Erp werd geboren op 28 juni 1934 te Uden. Hij volgde 3 jaar het college bij de Kruisheren. Om missionaris te worden maakte hij vanaf 4 januari 1956 zijn postulaat op St. Charles en zijn noviciaat in ’s Heerenberg en Varsenare (Belgie), waar hij zich op 25 januari 1959 door de Missionaris-Eed van trouw verbond aan de Sociëteit van de Missionarissen van Afrika. Voor verdere vorming ging hij naar Marienthal (Luxemburg). Van thuis uit was hij al goed in landbouw. In januari 1961 werd hij belast met de technische dienst van het klein seminarie te Sterksel en van eind 1961 tot medio 1966 was hij er belast met de boerderij en tuin. Na drie maanden in Engeland zijn engels te hebben opgehaald vertrok Toon in september 1966 naar Zambia. In het bisdom Kasama begon hij op de boerderij in Chilubula en ging spoedig aan het bouwen in Kasama en op het eiland Chilubi. In november 1967 kreeg hij bilharzia en moest zijn blindedarm verwijderd worden. Voor verdere behandeling en rust kwam hij naar Nederland, waar hij nog geopereerd werd aan een nier. In oktober 1969 ging hij weer terug naar Kasama om te bouwen. en werd eind 1971 econoom van het klein seminarie te Lubushi. De aartsbisschop vroeg hem in 1974 een landbouwbedrijf met opleiding te beginnen op 400 hectare onontgonnen grond. Dit project werd “Lua-Lua Modelfarm” genoemd. Hij schreef dat het naar wens ging, maar dat hij het ontzettend zwaar vond en geen geld had om het nodige gereedschap te kopen. Hij ging na het werk naar de communiteit in de stad Kasama om na de avondrecreatie terug naar de boerderij te gaan om er te slapen. Toon vond het een morele plicht om de voorman en zijn gezin niet alleen te laten vanwege de grote eenzaamheid..Hij was altijd vol lof over zijn voorman, die het project goed leidde onder zijn verlof. Begin 1980 begonnen drie broeders een communiteit op de boerderij zelf, al werkte Toon alleen voor het project. Eind 1981 boden Pater Geert Groenewegen en de Duitse Broeder Paul Sprack zich aan om de twee andere broeders te vervangen. Paul bouwde een prieel achter het huis, waar dagelijks de voorvallen van de dag werden verteld; waar veel gelachen werd en dat wonderen deed voor de ontspanning. Voor Toon werden het de beste jaren in Zambia.

In 1981 en in 1985 moest hij weer terugkomen voor medische behandeling van zijn nieren. Mede daarom deed Toon eind 1986 afstand van het project. Zijn regionale overste schreef: “In de 12 jaar dat hij er werkte heeft hij veel bereikt, vooral – naast materieel succes – de training van de voorman, aan wie men het beheren van de boerderij kon toevertrouwen”. Toon werd tijdelijk benoemd voor wat taken in Heythuysen, die hij goed en met toewijding heeft vervuld, Hij vertrok begin 1987 weer terug naar Zambia. In januari 1991 schreef Toon dat hij samen met zijn geestelijke leidsman tot de overtuiging was gekomen geroepen te zijn als monnik te gaan leven. In zijn vorming hadden zowel zijn novicenmeester als de overste van Marienthal hem dat afgeraden. Hij schreef: “De vlam is nog nooit gedoofd geweest sinds het noviciaat”. Bovendien zijn we in een tijd aangeland, waarin de taak van broeders wordt overgenomen, hier door Zambianen”. In september kwam Toon definitief terug. In de abdij van de Trappisten van O.L.V. van Koningshoeven in Tilburg was hij welkom. Op 4 februari 1992 begon hij er het postulaat van 6 maanden, gevolgd door een noviciaat van 3 jaren. 11 juli 1992 schreef de Abt: “Vanmorgen is Broeder Toon met zijn nieuwe-oude naam Macarius zijn noviciaat begonnen in de beste gesteltenissen”. Afrika en de Witte Paters en Witte Zusters kregen meer aandacht in de vieringen van de monniken. Op de gedenkdag van de H. Benedictus – Stichter van de Cisterciënzers en Trappisten legde Toon op 11 juli 1997 de plechtige geloften af en ontving hij de Monnikswijding. Toon was er zeer gelukkig. Begin december 2007 werd Toon opgenomen in een verzorgingshuis te Tilburg omdat zijn gezondheid zeer verslechterd was. Na de ziekenzalving heeft Jan Mol en enkele dagen geleden Wim Wouters hem nog bezocht. Deze en vele daaraan voorafgaande bezoeken aan Toon werden door beide partijen zeer gewaardeerd. Laten wij Toon gedenken in ons gebed.

Webmaster-NL